Mowa obrończa w sprawie wzorca azawakha

Moderatorzy: Amal, Amal

Mowa obrończa w sprawie wzorca azawakha

Postprzez tulpar » Å›roda, 16 wrzeÅ›nia 2009, 23:31

Streszczenie artykułu Plädoyer für den Azawakh-Standard zamieszczonego w Unsere Windhunde 11/2008, autor ? dr U. Hochgesand

Rozwój rasy azawakh w Europie, a w szczególności w Niemczech, można podzielić na trzy etapy

1.odkrycie rasy przez Europejczyków i jej sprowadzenie do Europy
2.rozwój rasy zgodnie ze swoim wzorcem oraz hodowla na podstawie pierwszych importowanych psów
3.sprowadzenie kolejnych psów do Europy oraz przekrzyżowanie ich z powstającymi liniami

Jeszcze w połowie ubiegłego wieku charty z rejonu Sahelu były znane conajwyżej wąskiej grupie naukowców, którzy tam podróżowali. Jednakże sytuacja zmieniła się w latach 70, gdy Europejczycy, którzy pracowali w tym regionie, zaczęli przywozić psy na nasz kontynent.

Wszystkie psy, początkowo sprowadzone do Europy, pochodziły z regionu doliny rzeki Azawakh oraz z jego regionów granicznych. Elegancka budowa psów oraz pierwotna uroda wywołała zainteresowanie w Europie i wywołała chęć, by psy te mieć na kontynencie.

Szczególne zasługi w imporcie tych chartów miał wówczas francuski artysta Renato Parigi oraz ówczesny ambasador Jugosławi w Mali, dr Pecar.

Parigi, w latach 1967-1972 odchował kilka miotów psów w Mali i przywiózł swoje psy do Francji. Te psy użył do dalszej hodowli i stworzył dość znaczną populację azawakhów w Europie. Z tych linii pochodzą psy: Toboro II, Timgad, Temse, Pegga, Cenerentola, Chamiya oraz wiele innych, dzięki którym azawakhi wykształciły typowy i elegancki wygląd.

Prawie równocześnie do tych wydarzeń, dr Pecar, który znał i Parigiego, i jego psy, sprowadził parę azawakhów ? Gao i Larę. Pochodziły one z tego samego regionu, czyli środkowego biegu rzeki Azawakh oraz regionu wokół siedliska Menaka. W Zagrzebiu wyhodował dwa miotu z powtórzonego skojarzenia (hodowla ?od Menake?). Dzięki tym miotom rozpoczął jugosłowiańską linię rasy, którą później zajęła się Vesna Sekalec. Przejęła ona psa Gao oraz suki Lacę i Tibi oraz użyła je w hodowli pod przydomkiem ?Haris al Sahra?. Z tej hodowli pochodzą psy, które zapoczątkowały hodowle niemieckie (Aulad al Sahra's, el Batal, of Silverdale, Amenokal, del Halekulani, el Hammada), szwajcarskie (Al Hara, Kel Dahoussahaq) oraz czechosłowackie.

W Niemczech hodowla azawakhów rozpoczęła się w 1977 r. pierwszym miotem w hodowli Aulad al Sahra's. Rodzicami miotu były suka Begum Haris al Sahra oraz Darkoy Sidi, pies importowany w 1976 r. przez Vesnę Sekalec dzięki pomocy dr Pecara. Pies pochodził z regionu granicznego Mali oraz Burkina Fasso.

Z tego miotu pochodził pies Aulad al Sahra's Tariy, który krył kilkakrotnie w Niemczech oraz we Francji a jego potomstwo (Saqqafi-Tariy) ma wpływ nie do przecenienia na linie hodowlane azawakhów. Dalsze połączenie linii francuskich z jugosłowiańskimi we Francji, Niemczech i Szwajcarii wpłynęło na ukształtowanie się bardzo wyrównanego wyglądu azawakhów.

W latach osiemdziesiątych do powstających już linii włączono nowe importowane psy. Należy wymienić przede wszystkim psy z Francji G. Coppe (hodowla Kel Tarbanassem), pies Mali (hodowla Sadik al Touareg) oraz suka Dazol in Shenan, która była suką, od której zaczęła się hodowla n'shat ehad w Niemczech. Dzięki zastosowaniu tych psów, uzyskano szeroką bazę hodowlaną i w ten sposób, przynajmniej w Niemczech, można było wyprowadzić stabilną linię hodowlaną.

Dwadzieścia lat po rozpoczęciu hodowli azawakhów w Niemczech w księgach hodowlanych było już zapisane ponad 250 egzemplarzy. Najwięcej szczeniąt pochodziło z hodowli Aulad al Sahra's (20 miotów), na podstawie któych wyhodowano dalsze mioty (hodowla Koseilata's). Po kolejnych 12 latach, w niemieckich księgach hodowlanych było już 760 egzemplarzy.
Avatar użytkownika
tulpar
Administrator
 
Posty: 2584
Dołączył(a): sobota, 9 lutego 2008, 21:05

Re: Jak powstał wzorzec azawakha

Postprzez tulpar » czwartek, 17 wrzeÅ›nia 2009, 21:23

Ten niesamowity rozwój wynika z dwóch przyczyn: od lat 90 powstają nowe hodowle rasy, więc rodzą się kolejne mioty. Wśród hodowli, które działają do dzisiaj, należy wymienić: Agg Amaias, Kel Tin-Hinan, Tombouktou's, Kel Tamaschek.

Drugą przyczyną jest sprowadzanie kolejnych psów z Burkina Fasso, głównie przez A.B.I.S. - stowarzyszenie, które zajmuje się wprowadzaniem krwi importowanej do linii hodowlanych azawakhów. Jest to okoliczność, którą należy dokładniej omówić.

W latach 1995-2008 sprowadzono ponad 50 psów z północnych regionów Burkina Fasso, które nie są wymienione we wzorcu. Ponadto do Europy oraz do Ameryki sprowadzono psy, które nie odpowiadały wzorcowi, który powstał już w 1981 r. Z tego powodu w dzisiejszej populacji azawakhów można spotkać egzemplarze, które nie odpowiadają założeniom wzorca.

Obok egzemplarzy o nieprawidłowym umaszczeniu (błękitne, czarne, grizzle, dwukolorowe, dereszowate) można spotkać psy o małym wzroście, podobne do whippetów, psy o grubej szacie, ciężkim ogonie, ciężkiej głowie, z wilczymi pazurami na tylnych kończynach, psy nieeleganckie. A.B.I.S. uwiarygadnia swoje psy wskazując na to, że pochodzą one z populacji rasy naturalnej, że zostały znalezione w rejonach pochodzenia i że w wielu ?badaniach polowych? wykazali cechy, które nie odpowiadają wzorcowi. Na ich podstawie wywnioskowali, że obecny wzorzec opisuje rasę w niewystarczający sposób i w sposób apodyktyczny żądają zmiany wzorca tak, by bardziej odpowiadał ?importom?, nie biorąc pod uwagę tego, że ustalona już populacja azawakhów została wyhodowana na podstawie psów importowanych.

Ponadto wyrażenie ?import? stało się znakiem markowym używanym w celu określenia pierwotnego charakteru psów, bez względu na to, że za ?importami? kryje się zupełnie nieznana poligenia, która przy użyciu w dalszej hodowli może doprowadzić do negatywnych skutków.

Ostatnio, poza kilkoma wyjątkami, w większości hodowli użyto psów przywiezionych z Burkina Fasso a za pomocą ?dolewek krwi importowanej? do linii kokietuje się odbiorców. Na wystawie dorocznej azawakha stworzono nawet konkurencję ?najlepszy import?.

Już w 1995 r. dr Röder pisał w szwajcarskim czasopiśmie Windhundfreund (Nr 205), że w Burkina Fasso występują psy odpowiadające wzorcowi, co jednak nie oznacza tego, że podczas importowania psów, ograniczono się jedynie do tych właśnie egzemplarzy. Używanie w hodowli psów nierasowych tylko po to, by dostarczyć nowe geny, jest zagrożeniem dla rasy, bardziej niż jej ratunkiem.

Gervais Coppe pisze w czasopiśmie klubowym francuskiego SLAG, że używanie argumentu o konieczności dopływie nowych genów ze względów zdrowowtnych, może spowodować powstanie mitu, który może niektórych oślepić, a co stwarza zagrożenia dla rasy w Europie. ?Szybciej niż mitem, może się to pojęcie okazać oszustwem (...).?
Avatar użytkownika
tulpar
Administrator
 
Posty: 2584
Dołączył(a): sobota, 9 lutego 2008, 21:05

Re: Mowa obrończa w sprawie wzorca azawakha

Postprzez tulpar » czwartek, 17 wrzeÅ›nia 2009, 23:07

Celem opracowania wzorca azawakha w 1981 r. we Francji, która jest krajem patronackim (autorzy: Mazel, Roussel, Chavantre, Parigi oraz Vanier) dysponując różnymi psami o cechach regionalnych, było wyselekcjonowanie określonej liczby kryteriów rasy. Patrz: F. Roussel: rozprawa doktorska ?Contribution a l'etude des levriers du sud saharien?.

Gervais Coppe pisze dalej, że azawakh nie jest w żadnym wypadku psem o cechach prymitywnych, produktem matki natury, jest wytworem kryteriów wspólnoty ludzkiej, które wyniknęły z uwarunkowań biotopu oraz uwarunkowań etycznych. Wzorzec został opracowany zgodnie z kryteriami hodowlanymi Nomadów w kraju pochodzenia i nie odpowiada wyłącznie europejskim rozważaniom z dziwnym odgraniczeniem od innych wzorców, jak na przykład wobec Sloughi. To była bardziej próba, by opisać szczegółowo psa idealnego w oparciu o psy, które pochodziły z regionów Menaki, doliny rzeki Azawakh, w siedliskach Tuaregów oraz nomadów Dahoussahaq.

Powyższe potwierdza dr Röder w Windhundfreund Nr 2005 pisząc, że w takim kontekście powstał ów elegancki typ, którego pierwsi Europejczycy napotkali, a preferowany wówczas wygląd znalazł swoje odbicie we wzorcu FCI. Autorzy wzorca nie zaniedbali pracy, w procesie tworzenia, który trwał niemal 20 lat, udało się ująć dobry opis rasy.

W szczególności ustalenie umaszczenia oraz rozległości białych znaczeń były przyczyną dyskusji oraz powszechnej niepewności. Dla ich rozwiania francuski klub SLAG, w swoim biuletynie z 2004 r. wydał komentarz do wzorca.

Jeśli chodzi o przestrzeganie wzorca, Hans Räber napisał w okolicznościowej gazecie wydanej z okazji wystawy w Dortmundzie w 2002 r., że o ile we wzorcu nie opisano szczegółowo jakiejś cechy, to wówczas należy postępować zgodnie z zasadą: ?Wszelkie rozbieżności z powyższym wzorcem powinny być uważane za wady powodujące obniżenie oceny w zależności od stopnia wyrażenia.? Dr Jan Nesvadba, w tym samym wydawnictwie, napisał, że podobnie jak nieprzestrzeganie praw we wspólnocie ludzkiej doprowadza do anarchii, podobnie nieprzestrzeganie zasad w hodowli psów może mieć bardzo niekorzystne konsekwencje, także wówczas, gdy sędzia lub hodowca, nie zgadza się w pełni ze wszystkimi szczegółami wzorca oraz ma inne zdanie, to i tak musi trzymać się wzorca.?

Już przed powstaniem wzorca azwakha znane były wszelkie wariacje umaszczenia w ich dawnym obszarze występowania (dolina rzeki Azawakh oraz region Menaki). Pręgowanie występowało u 5% psów, a łaty u około 1% psów, ale nie było to pożądane przez Tuaregów, z tego powodu wykształcił się dobór pod względem białych znaczeń. Dlatego też określenie granic białych znaczeń nie jest ?wymysłem? Europejczyków, ale ukazuje praktykę hodowlaną Tuaregów.

Hodując w oparciu o psy importowane do Europy w latach 70, nie uzyskano nigdy szczenięcia w łaty, chociaż rodzice niejednokrotnie mieli obszerne białe znaczenia (ale nigdy łaty). Można dojść do wniosku, że poprzez konsekwentną hodowlę Tuaregów, gen odpowiedzialny za łaciatość został wykluczony.

Podczas konferencji sędziów w 2006 r. przedstawiłem szczegóły dotyczące rozkładu białych znaczeń u azawakha.

Rozkład białych znaczeń:
buty
kończyny przednie: na zewnątrz ? do łokci, do wewnątrz ? przechodzą do klatki piersiowej, szyi
kończyny tylne: do stawu skokowego
białe znaczenie na klatce piersiowej
paski na nosie (liste en tete)
plama na karku: nie większa niż 5 cm
biały koniec ogona
Avatar użytkownika
tulpar
Administrator
 
Posty: 2584
Dołączył(a): sobota, 9 lutego 2008, 21:05

Re: Mowa obrończa w sprawie wzorca azawakha

Postprzez tulpar » piÄ…tek, 18 wrzeÅ›nia 2009, 23:25

Ograniczeniem dla autorów nie były określone typy psów oraz łaty. G. Coppe uznał, że czynnikiem rozróżniającym rasę jest morfologia. Naszą uwagę przyciągają proporcje głowy, delikatna struktura skóry oraz szaty, delikatny ogon. Ponadto ostrzega on przed nadinterpretacją, by nie wpaść w pułapkę omamów kolorystycznych i by nie mierzyć białych oznaczeń za pomocą linijki. Pisze także, że wzorzec nie jest Pismem Świętym, a jedynie narzędziem pracy, który prowadzi hodowlę tak, by rasa stawała się lepsza, a ponadto, by wykluczyć przesadne interpretacje.

Jest faktem, że pierwsze łaciate psy w europejskiej hodowli azawakhów pojawiły się dopiero, gdy sprowadzono charty z Burkina Fasso, niezgodnie z zapisami we wzorcu. Jest to złamanie zapisów hodowlanych, z których sędziowie odpowiedzialni za to nie potrafią się wytłumaczyć. Tak się stało, że wielu z nich opiera się o argumenty A.B.I.S.'u, która uważa, że ?dobry pies nie ma koloru?. Jeśli przyjąć taką argumentację, wówczas wszelkie ograniczenia kolorów, w każdej rasie, nie tylko w rasach chartów, należy uznać za absurdalne.

Z punktu widzenia genetyki, ograniczenie biały znaczeń jest sensowne, choćby z tego powodu, że jest to wyznacznik odróżniający tę rasę od innych. Salopp powiedział, że ?azawakhi to są psy w butach?. Dopuszczenie do hodowli psów z genem łaciatości Si spowoduje jego propagację w całej populacji, czego już trudno by się pozbyć, doprowadziłoby to wprost do zmian w umaszczeniu, a wzorzec stałby się bardziej wyjątkiem niż regułą.

Powstały wzorzec jest wynikiem tradycyjnej wiedzy opartej o badania jego autorów i sprawdził się jako wytyczna w trzydziestoletniej hodowli rasy. Odpowiada jeszcze 90% dzisiaj żyjącej populacji psów w regionie pochodzenia i z tego względu w kwestii ograniczeń białych znaczeń jest, w sensie genetyki, mało selektywny. Psom importowanym o cechach rasy wzorzec nie stoi na drodze.

W ciągu ostatnich trzydziestu lat rasa bardzo się rozwinęła. Z roli marginalnej, jaką odgrywała na początku, stała się rasą równorzędną z innymi rasami chartów, jest powszechna na wystawach i zawodach biegowych. Co jednak jest godne uwagi ? to fakt, że wygląd azawakhów nie zmienił się w porównaniu z pierwotnymi importami, nawet jeśli obecnie mamy do czynienia z szóstym pokoleniem wyhodowanym na ich bazie.

Proszę o niekopiowanie streszczenia, ani we fragmentach, ani w całości.
Avatar użytkownika
tulpar
Administrator
 
Posty: 2584
Dołączył(a): sobota, 9 lutego 2008, 21:05

Re: Mowa obrończa w sprawie wzorca azawakha

Postprzez tulpar » sobota, 19 wrzeÅ›nia 2009, 09:21

Kilka dodatkowych aspektów ze strony hodowli prowadzonej przez autora tekstu:

http://www.aulad-al-sahras.de/azawakh.html
Avatar użytkownika
tulpar
Administrator
 
Posty: 2584
Dołączył(a): sobota, 9 lutego 2008, 21:05

Re: Mowa obrończa w sprawie wzorca azawakha

Postprzez sobietakmysle » piÄ…tek, 2 października 2009, 19:36

Nie jestem pewna czy to w odpowiednim temacie. Ale to ciekawy artykul apropo hodowli i wzorcow/idealow pieknosci itd.
http://www.whippetracing.org/Informatio ... di_804.pdf
Avatar użytkownika
sobietakmysle
 
Posty: 3
Dołączył(a): piątek, 2 października 2009, 19:18

Re: Mowa obrończa w sprawie wzorca azawakha

Postprzez AEOUI » piÄ…tek, 2 października 2009, 23:42

sobietakmysle napisał(a):Nie jestem pewna czy to w odpowiednim temacie.
A wystarczy zerknąc na temat.... :| Próbowałem - nie boli.
AEOUI
Administrator
 
Posty: 87
Dołączył(a): poniedziałek, 31 sierpnia 2009, 16:26

Re: Mowa obrończa w sprawie wzorca azawakha

Postprzez sobietakmysle » sobota, 3 października 2009, 09:26

AEOUI napisał(a):
sobietakmysle napisał(a):Nie jestem pewna czy to w odpowiednim temacie.
A wystarczy zerknąc na temat.... :| Próbowałem - nie boli.


AEOUI -
A jak juz tak zerkales na temat to miales moze rowniez okazje rzucic okiem na artykul ( "Making Sense of Form and Function" )? Jaka jest Twoja opinia na tematy ktore porusza?

wzorzec nie jest Pismem Świętym, a jedynie narzędziem pracy, który prowadzi hodowlę tak, by rasa stawała się lepsza

No wlasnie, autykul "Making Sense of Form and Function" sklania do myslenia co to znaczy zeby rasa stawala sie lepsza?
Oraz czy wzorzec ma z tym wogole do czynienia? Jaka jest relacja miedzy forma a funkcja? Jaka i czy wogole
jakakolwiek role odgrywa wzorzec w zachowaniu funkcjonalnosci rasy? Co prezerwuje w rasie hodowla wedlug wzorca oprocz wygladu?

Uderzylo mnie w dyskusji na temat wzorca Azawakha, ze ciagle podkreslany jest wyglad i umaszczenie.
"Co jednak jest godne uwagi ? to fakt, że wygląd azawakhów nie zmienił się w porównaniu z pierwotnymi importami"

Ale czy prezerwacja wygladu niesie ze soba prezerwacje temperamentu i funkcjonalnosci rasy?
Zamieszczony link do artykulu zacheca do refleksji na te tematy - dlatego zostal tutaj zamieszczony. A nie jestem pewna czy to odpowiednie miejsce bo odnosci sie do kazdej rasy.

Znam bardzo malo Azawakhow wiec to co pisze mozna potraktowac anegdotycznie - to zadna statystyka. Ale z tych ktore poznalam dwa wyrozniaja sie nieslychanie swoim fantastycznym temperamentem. Chodza bez problemu bez smyczy i przychodza bez najmniejszego problemu na zawolanie, sa bardzo wywazone, rozumieja sie dobrze z ludzmi, z innymi psami i zwierzetami. To sa psy, ktore pochodza z Afryki. Tak, wygladaja dokladnie tak samo ale sa zupelnie inne. Jak dla mnie - to jest faktycznie godne uwagi.
Avatar użytkownika
sobietakmysle
 
Posty: 3
Dołączył(a): piątek, 2 października 2009, 19:18

Re: Mowa obrończa w sprawie wzorca azawakha

Postprzez tulpar » sobota, 3 października 2009, 19:06

sobietakmysle napisał(a):Znam bardzo malo Azawakhow wiec to co pisze mozna potraktowac anegdotycznie - to zadna statystyka. Ale z tych ktore poznalam dwa wyrozniaja sie nieslychanie swoim fantastycznym temperamentem. Chodza bez problemu bez smyczy i przychodza bez najmniejszego problemu na zawolanie, sa bardzo wywazone, rozumieja sie dobrze z ludzmi, z innymi psami i zwierzetami. To sa psy, ktore pochodza z Afryki. Tak, wygladaja dokladnie tak samo ale sa zupelnie inne. Jak dla mnie - to jest faktycznie godne uwagi.


Ważne pytanie - a w jakim wieku są te azawakhi, które znasz?

Dla kogoś, kto "nie siedzi w temacie" nie jest jasne, że artykuł, który streściłem jest zdaniem kogoś o konkretnym nazwisku, prowadzącym bardzo konkretną hodowlę i forusje konkretne rozwiązania hodowlane. Jeśli przyjąć ten tekst w znanym kontekście, wówczas to, co zasygnalizowała sobietakmysle nie ma związku z tematem. Pewnie wówczas lepiej by było założyć nowy temat, bo sobietakmysle "weszła" w temat ogólny, a nie ten konkretny. Oba są zresztą ciekawe.
Avatar użytkownika
tulpar
Administrator
 
Posty: 2584
Dołączył(a): sobota, 9 lutego 2008, 21:05

Re: Mowa obrończa w sprawie wzorca azawakha

Postprzez JacAla » niedziela, 18 października 2009, 03:14

tulpar napisał(a):Streszczenie artykułu Plädoyer für den Azawakh-Standard zamieszczonego w Unsere Windhunde 11/2008, autor ? dr U. Hochgesand

Rozwój rasy azawakh w Europie, a w szczególności w Niemczech, można podzielić na trzy etapy

1.odkrycie rasy przez Europejczyków i jej sprowadzenie do Europy
2.rozwój rasy zgodnie ze swoim wzorcem oraz hodowla na podstawie pierwszych importowanych psów
3.sprowadzenie kolejnych psów do Europy oraz przekrzyżowanie ich z powstającymi liniami

Jeszcze w połowie ubiegłego wieku charty z rejonu Sahelu były znane conajwyżej wąskiej grupie naukowców, którzy tam podróżowali. Jednakże sytuacja zmieniła się w latach 70, gdy Europejczycy, którzy pracowali w tym regionie, zaczęli przywozić psy na nasz kontynent.

Wszystkie psy, początkowo sprowadzone do Europy, pochodziły z regionu doliny rzeki Azawakh oraz z jego regionów granicznych. Elegancka budowa psów oraz pierwotna uroda wywołała zainteresowanie w Europie i wywołała chęć, by psy te mieć na kontynencie.

Szczególne zasługi w imporcie tych chartów miał wówczas francuski artysta Renato Parigi oraz ówczesny ambasador Jugosławi w Mali, dr Pecar.

Parigi, w latach 1967-1972 odchował kilka miotów psów w Mali i przywiózł swoje psy do Francji. Te psy użył do dalszej hodowli i stworzył dość znaczną populację azawakhów w Europie. Z tych linii pochodzą psy: Toboro II, Timgad, Temse, Pegga, Cenerentola, Chamiya oraz wiele innych, dzięki którym azawakhi wykształciły typowy i elegancki wygląd.

Prawie równocześnie do tych wydarzeń, dr Pecar, który znał i Parigiego, i jego psy, sprowadził parę azawakhów ? Gao i Larę. Pochodziły one z tego samego regionu, czyli środkowego biegu rzeki Azawakh oraz regionu wokół siedliska Menaka. W Zagrzebiu wyhodował dwa miotu z powtórzonego skojarzenia (hodowla ?od Menake?). Dzięki tym miotom rozpoczął jugosłowiańską linię rasy, którą później zajęła się Vesna Sekalec. Przejęła ona psa Gao oraz suki Lacę i Tibi oraz użyła je w hodowli pod przydomkiem ?Haris al Sahra?. Z tej hodowli pochodzą psy, które zapoczątkowały hodowle niemieckie (Aulad al Sahra's, el Batal, of Silverdale, Amenokal, del Halekulani, el Hammada), szwajcarskie (Al Hara, Kel Dahoussahaq) oraz czechosłowackie.

W Niemczech hodowla azawakhów rozpoczęła się w 1977 r. pierwszym miotem w hodowli Aulad al Sahra's. Rodzicami miotu były suka Begum Haris al Sahra oraz Darkoy Sidi, pies importowany w 1976 r. przez Vesnę Sekalec dzięki pomocy dr Pecara. Pies pochodził z regionu granicznego Mali oraz Burkina Fasso.

Z tego miotu pochodził pies Aulad al Sahra's Tariy, który krył kilkakrotnie w Niemczech oraz we Francji a jego potomstwo (Saqqafi-Tariy) ma wpływ nie do przecenienia na linie hodowlane azawakhów. Dalsze połączenie linii francuskich z jugosłowiańskimi we Francji, Niemczech i Szwajcarii wpłynęło na ukształtowanie się bardzo wyrównanego wyglądu azawakhów.

W latach osiemdziesiątych do powstających już linii włączono nowe importowane psy. Należy wymienić przede wszystkim psy z Francji G. Coppe (hodowla Kel Tarbanassem), pies Mali (hodowla Sadik al Touareg) oraz suka Dazol in Shenan, która była suką, od której zaczęła się hodowla n'shat ehad w Niemczech. Dzięki zastosowaniu tych psów, uzyskano szeroką bazę hodowlaną i w ten sposób, przynajmniej w Niemczech, można było wyprowadzić stabilną linię hodowlaną.

Dwadzieścia lat po rozpoczęciu hodowli azawakhów w Niemczech w księgach hodowlanych było już zapisane ponad 250 egzemplarzy. Najwięcej szczeniąt pochodziło z hodowli Aulad al Sahra's (20 miotów), na podstawie któych wyhodowano dalsze mioty (hodowla Koseilata's). Po kolejnych 12 latach, w niemieckich księgach hodowlanych było już 760 egzemplarzy.

Doskonałe streszczenie populacji tego szlachetnego psa w Europie autorstwa pani dr. Ursuli Hochgesand z Waldalgesheim... Jednak wyczuwa się dyskryminację innych wielkich hodowli, które przyczyniły się do populacji tej rasy tego czasu w Europie... :cry:
[color=#0000FF]
Avatar użytkownika
JacAla
 
Posty: 10
Dołączył(a): sobota, 17 października 2009, 01:56

Następna strona

Powrót do Azawakh

Kto przeglÄ…da forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 1 gość

cron