Borzoj ? to (nie) pies torowy
[skrót artykułu Der Barsoi ? (k)ein Hund für die Rennbahn?, Unsere Windhunde 12/07, autor: Franz Ehrler, hodowla: Barsois von Ochotnikov]
Wśród osób zainteresowanych chartem rosyjskim panuje przekonanie, że jest to chart, który nie nadaje się na tor. Jest to do tego stopnia powszechna opinia, że wiele osób podchodzi do niej bezkrytycznie. Jednakże pojedynczy hodowcy w Europie zachodniej wykazali nieprawdziwość takiego twierdzenia. ? ?Piękno i użytkowość? jest hasłem propagowanym ale niestety przez niewielu branym na serio.
W latach pięćdziesiątych, kiedy krótkowłose charty jeszcze nie zawładnęły niemieckimi torami wyścigowymi, w okolicach Hamburga było od 40 do 45 borzojów, które nie tylko były pięknymi psami wystawowymi, ale także były aktywnymi biegaczami. Zmiany, które nastąpiły po zakończeniu wojny ? a więc rozwój terenów miejskich, kurczenie się wolnej przestrzeni, nowe warunki mieszkaniowe ? spowodowały spadek populacji borzojów, także spadek ilości biegaczy w tej rasie.
Jako przykład borzoja, który stal się legendą biegów w Niemczech podaje się psa Kurac vom Waldeck am Perlacher Forst. Był to pies, który urodził się w miocie 4/2. Jego ojcem był Durac v. Trautenau a matką Luna-Ariston vom Waldeck am Perlacher Forst, która w rodowodzie, po stronie matki pochodziła od Luna Ismailoff. Wspomniany pies był trzykrotnie wystawowym zwycięzcą Bawarii a 1948 r. był zwycięzcą Niemiec w biegach. W 1951 r. w St. Moritz prezentował Niemcy w biegach charcich zajmując drugie miejsce. Zatem łączył świetnie dzisiaj propagowane ?Piękno i Użytkowość?.
Kurac do końca swoich dni był wspaniałym biegaczem, mało który pies był w stanie z nim konkurować. Swoje życie zakończył jednak wskutek powikłań złamania łapy w trakcie jednego z biegów. Łapa się zrosła, jednakże w miejscu zrośnięcia rozwinął się nowotwór, co nakłoniło właścicielkę psa do uśpienia go. Przez pewien czas po jego śmierci mawiano wśród miłośników biegów o dobrze biegających borzojach: ?biega jak Kurac?.
Autor artykułu twierdzi, że hodowcy charta rosyjskiego powinni w hodowli wziąć pod uwagę użytkowość rasy. Sugeruje, że sędziowie w ringu powinni zwracać uwagę nie tylko na szczegóły oczu, ogona, ruchu w ringu, ale także na ekspresję psa. A jeśli nie ? to należy gdzieś zabrać borzoje na polowanie, a to było by końcem pięknych i szybkich psów.
[W numerze 4/2008 Unsere Windhunde znalazła się odpowiedź Petera Sandera ? streszczę ją wkrótce.]