charakter saluki - mity i prawda

Moderatorzy: Gabriela, whippet2006, Gabriela, whippet2006

charakter saluki - mity i prawda

Postprzez tulpar » piÄ…tek, 1 sierpnia 2008, 22:35

Piszcie, co wiecie i co sie Wam wydaje w powyższym temacie. Jest kilku właścicieli saluki w naszym towarzystwie, być może zechcą podzielić się swoimi uwagami.

Moje doświadczenia są takie, że saluki należy podzielić na dwie grupy:
a. linie wystawowe
b. linie użytkowe (w tym pustynne saluki, saluki z Iranu itp.)
Charakter psów z tych dwóch grup może być tak odmienny, jak u dwóch innych ras.
Avatar użytkownika
tulpar
Administrator
 
Posty: 2584
Dołączył(a): sobota, 9 lutego 2008, 21:05

Re: charakter saluki - mity i prawda

Postprzez Karol » sobota, 2 sierpnia 2008, 09:05

Wydaje mi się, że dzielenie rasy na różne linie będzie szkodą. Taki podział spowoduje utratę niektórych cech rasy w poszczególnych liniach.
Widziałem ?piękne? saluki na kilku zagranicznych wystawach. W pozycji statycznej prezentowały się dobrze ? w ruchu były bardzo słabe, czego sędziowie nie byli łaskawi zauważyć. Krótki wykrok, luźna łopatka, płytka i wąska klatka piersiowa świadczyły o słabej kondycji fizycznej. Powinno być odwrotnie.
Osobiście wolę słabszą szatę, za to lepszą kondycję.
Avatar użytkownika
Karol
 
Posty: 145
Dołączył(a): piątek, 18 lipca 2008, 11:15
Lokalizacja: Kraków

Re: charakter saluki - mity i prawda

Postprzez tulpar » sobota, 2 sierpnia 2008, 09:22

Niestety już za późno. Saluki ucierpiały przez wystawowe hodowle w takim samym stopniu, jak afgany. Tzw. hodowla championów spowdowała, że psy uległy większym przemianom anatomicznym i psychicznym niż kiedykolwiek wcześniej przez całą swoją historię. Znana nam Joanna pisała, że Skandynawii dochowano się nawet dysplazji u saluki, co wg klasycznej literatury kynologicznej jest jakąś tragiczną fantasy.
Na "rynku kynologicznym" można nabyć saluki w różnym typie. Z powodu braku prób pracy i z powodu nielegalności polowań, kierunek hodowli wybierany jest "na oko", nie "na funkcję". Hodowane są psy o zbyt długiej szyi, która uniemożliwia prawidłową motorykę w galopie (tego się nie sprawdza na wystawach), o zbyt przekątowanych kończynach, o tak delikatnej budowie, że pies nie byłby w stanie nawet szczura upolować....

Ale prześlizgnę się do tematu charakteru.... Trudno snuć rozważania na ten temat na przykładzie Polski, bo u nas tych psów jest tyle, "co kot napłakał", jednakże pewne cechy pozostają wspólne.

Przehodowane saluki nie tylko mają problemy z poruszaniem, zdrowiem, ale także z charakterem. Bardzo często są płochliwe, czy agresywne. Nie jest to cecha rasowa, dobre saluki są spokojne, opanowane, nie są przerażone na wystawach.

Mój tazy, dla niektórych pies "saluczopodobny" mimo że miał mega problemy z socjalizacją, zwracał uwagę swoim zachowaniem kilku niemieckich hodowców saluki, którzy widzieli go w Polsce. Oni zatrzymywali mnie i pytali skąd wziąłem tak zróznoważonego saluki, sami cieszyli się, że ich pies nie umarł ze strachu na ringu i pozwolił się wystawić.

No ale to nie jest tak, ze tazy jest ok, a saluki - be. Jest tak, że są bardzo fajne saluki i tych trzeba poszukać.
Avatar użytkownika
tulpar
Administrator
 
Posty: 2584
Dołączył(a): sobota, 9 lutego 2008, 21:05

Re: charakter saluki - mity i prawda

Postprzez saluki » sobota, 2 sierpnia 2008, 17:11

Pisząc o charakterze nie można pominąć tematu "Saluki potrzeby i wymagania"
viewtopic.php?f=23&t=51"

Wielokrotnie czytam o tazi, pare słów wyjaśnienia o źródle pochodzenia tego słowa.
----------------------------------------------------------------------------------------------------
Encyklopedia psów rasowych Tom II Hans Rober
"Dlatego Hauck uważa, że powinno sie zarzucić nazwę saluki i zastąpić ją przez będącą w użyciu nazwę "tazi", tym bardziej że na Bliskim Wschodzie pojęcie "saluki" odnosi sie ogólnie do wszystkich chartów.
Orientalistka Monika Dahncke, która w latach 1973-1979 pracowała w Teheranie, badała znaczenie słów "tazi" i "saluki". W jej artykule zamieszczonym w "Unsere Windhunde" czytamy: "Słowo tazi jest tak stare, że jego znaczenie dla przecietnego Irańczyka, który nie jest językoznawcą, pozostaje zupełnie niezrozumiałe"
Język perski, podobnie jak języki romańskie i germańskie, należy do rodziny indoeuropejskiej, Irańczycy zaś są Aryjczykami. Czasownik "tasidan", który pierwotnie znaczył " szczuć, polować atakować", w j.nowoperskim w znacznym stopniu zaginął. Rdzeń "tas" zachował sie jednak w słowie "tacht-o-tas", co znaczy "napad" Pierwotnie w Persji Arabowie nazywani byli "arab", określenie "tasi" odnoszące sie do Arabów pojawia sie dopiero w VII wieku......

Zdaniem M. Dahncke "tasi" w języku perskim to Arab prowadzący koczowniczy tryb życia, jednak Persowie używali tego słowa nie tylko w odniesieniu do wędrujących Arabów i szybkich psów mysliwskich, lecz także do szybkich koni.
Tazi jest więc po prostu szybkim psem niekoniecznie arabskiego pochodzenia.


Wystepowanie i odmiany saluki.
---------------------------------------
"Przodkowie dzisiejszego saluki byli chartami, których obszar występowania rozciągał sie od Etiopii przez Półwysep Arabski po Indie, od Afryki Zachodniej po Afganistan i od regionu Sahel po Syberie. Charty istniały w Afryce północnej, w Afganistanie i w środkowoazjatyckich stepach....
Zgodnie z danymi wielu różnych autorów, na całym obszarze występowania tazi można rozróżnic ich 16 typów.
Prawdopodobnie jest ich jednak znacznie więcej, ponieważ poszczególne rodziny hodowców przez całe pokolenia hodowały własny typ tazi, który powstał w wyniku ścisłego chowu krewniaczego. Każdy typ uważany był za jedyny właściwy, ponieważ co jest oczywiste- najlepiej sprawdzał sie na polowaniu na terenie gdzie mieszkała rodzina...... najlepiej dostosowany do rodzaju zwierzyny, sposobu polowania, warunków topograficznych i klimatycznych."

"Psy, które posłużyły do stworzenia angielskiej hodowli saluki, pochodziły z Mezopotamii, Syrii, Arabii i Egiptu" Dr J.E.Burchard- przyrodnik

Troche o samej saluce.
---------------------------
"Według słów nadwornego poety i błazna Diwana z Abu Nuwas z 800 r.n.e., kiedy patrzy sie na saluki- "to tak jakby za punktem w którym stykają sie rzęsy, były stale żarzące sie wegle.... Jak jastrząb napadajacy na stepówke, swoimi czterema łapami obdziera ziemię ze skóry. Biegnie tak szybko!"
" Saluki ścigały gazele i inną zwierzyne same albo z sokołem.... puszczano je wolno w pobliżu zwierzyny, umożliwiając im dogonienie ofiary i przytrzymanie jej do nadejścia pana, który ją zabijał. Szkolenie do tego zadania rozpoczynano, gdy szczenie miało 4 miesiące"

Wiele prawdy jest w tych słowach ( nie mozna zapominać, że kochają wolność i przestrzeń ale trzeba nad nimi panować i dać im swoje serce i czas)
Avatar użytkownika
saluki
 
Posty: 115
Dołączył(a): czwartek, 29 maja 2008, 20:16

Re: charakter saluki - mity i prawda

Postprzez tulpar » sobota, 2 sierpnia 2008, 19:38

saluki napisał(a):
Wielokrotnie czytam o tazi, pare słów wyjaśnienia o źródle pochodzenia tego słowa.
----------------------------------------------------------------------------------------------------
Encyklopedia psów rasowych Tom II Hans Rober
"Dlatego Hauck uważa, że powinno sie zarzucić nazwę saluki i zastąpić ją przez będącą w użyciu nazwę "tazi", tym bardziej że na Bliskim Wschodzie pojęcie "saluki" odnosi sie ogólnie do wszystkich chartów.
Orientalistka Monika Dahncke, która w latach 1973-1979 pracowała w Teheranie, badała znaczenie słów "tazi" i "saluki". W jej artykule zamieszczonym w "Unsere Windhunde" czytamy: "Słowo tazi jest tak stare, że jego znaczenie dla przecietnego Irańczyka, który nie jest językoznawcą, pozostaje zupełnie niezrozumiałe"
Język perski, podobnie jak języki romańskie i germańskie, należy do rodziny indoeuropejskiej, Irańczycy zaś są Aryjczykami. Czasownik "tasidan", który pierwotnie znaczył " szczuć, polować atakować", w j.nowoperskim w znacznym stopniu zaginął. Rdzeń "tas" zachował sie jednak w słowie "tacht-o-tas", co znaczy "napad" Pierwotnie w Persji Arabowie nazywani byli "arab", określenie "tasi" odnoszące sie do Arabów pojawia sie dopiero w VII wieku......

Zdaniem M. Dahncke "tasi" w języku perskim to Arab prowadzący koczowniczy tryb życia, jednak Persowie używali tego słowa nie tylko w odniesieniu do wędrujących Arabów i szybkich psów mysliwskich, lecz także do szybkich koni.
Tazi jest więc po prostu szybkim psem niekoniecznie arabskiego pochodzenia.


Bardzo ciekawe.

W dzisiejszej codzienności kynologicznej tazi oznacza:
a. innÄ… nazwÄ™ dla saluki
b. nazwę oddzielnej rasy chartów azjatyckich nieuznaną przez FCI
Avatar użytkownika
tulpar
Administrator
 
Posty: 2584
Dołączył(a): sobota, 9 lutego 2008, 21:05

Re: charakter saluki - mity i prawda

Postprzez Amirah » sobota, 2 sierpnia 2008, 20:29

Amirah
 
Posty: 9
Dołączył(a): sobota, 26 lipca 2008, 20:38

Re: charakter saluki - mity i prawda

Postprzez tulpar » sobota, 2 sierpnia 2008, 21:29

Kiedyś na jednej liście dyskusyjnej rozmawiałem ze znajomą Iraj Sattarzadeh'a, która, jak zrozumiałem, jest związana z hodowlą Iranpars. Kobieta nie miała pojęcia o tym, że jest rasa nieuznana przez FCI o nazwie Tazi. Dokładnie tak, jak jest napisane w artykule, do którego link podano, nazwę Tazi i Saluki stosowała zamiennie, z przekonaniem, że przedstawiają one tę samą rzeczywistość. A jednak nie - bo każdy Saluki tradycyjnie może pretendować do nazwy tazy, ale żaden z tazy, czy tradycyjnie, czy inaczej, do nazwy Saluki nie pretenduje.

Myślę, że może było by zręczniej nazwać charty środkowoazjatyckie jakoś inaczej, a z drugiej strony słowo Tazi też nie jest używane w klasyfikacji kynologicznej dla Saluki, więc może być swobodnie używane dla "kuzynów".

No ale temat nam zbacza...
Avatar użytkownika
tulpar
Administrator
 
Posty: 2584
Dołączył(a): sobota, 9 lutego 2008, 21:05

Re: charakter saluki - mity i prawda

Postprzez sigryda » sobota, 2 sierpnia 2008, 23:44

Bardzo ciekawa dyskusja o charakterze saluki - jestem zainteresowana jakie w rzeczywistosci sa te charty, jakie problemy z charakterem lub nie wystepuja u nich.
A dyskusje o pochodzeniu slowa 'tazi' mozna przeniesc do innego tematu :) jest rowniez ciekawa.
"Hominis est errare, insipientis in errore perseverare"
sigryda
 
Posty: 785
Dołączył(a): wtorek, 27 maja 2008, 02:25

Re: charakter saluki - mity i prawda

Postprzez Gabriela » niedziela, 3 sierpnia 2008, 08:15

Saluki nie maja problemu z charakterem, to raczej my mamy problemy ze zrozumieniem saluka.
Saluki sa bardzo niezalezne, nieufne wobec obcych, powściagliwe w zachowaniu wobec obcych - tak lepiej określać jesli mówimy o ich zachowaniu.

Zła socjalizacja, brak zrozumienia pewnych cech charakteru, nieznajomość temperamentu młodego saluka może doprowadzić na własne życzenie do ujawniania sie zachowań lękliwych czy agresywnych.Nie należy zapominać że saluk potrafi zdominować swojego właściciela co moze źle ukierunkować wychowanie szczeniaka.

Problem agresji czy lekliwości występuje u wszystkich ras i nie nalezy przypisywać nadmiernie tego problemu tylko salukom.
Saluk nie nadaje się do kojca, musi mieć kontakt ze swoim panem, musi przebywać w jego towarzystwie.Musi również mieć możliwość swobodnego poruszania się w przestrzeni, wybiegania się.Ogrodek przy domu nie wystarcza. Brak kontaktu z człowiekiem, oraz brak swobodnego ruchu owocuje nieposłuszeństwem ponieważ saluk doskonale potrafi sam decydować o sobie.Saluk to pies przestrzeni, ciszy i spokoju i w takich warunkach najlepiej się czuje.
Nalezy pamietać również o jego silnym instynkcie pogoni, jest to pies polujący.

Inaczej wyglądają relacje saluków w grupie czy stadzie gdzie się wychowują i zyją.Wiadomo są saluki o cechach przywodcy i tam hirerarchia jest ustalana między sobą.Ewentualne nieporozumienia nie należy odbierać jako agresja lecz ustalanie swojej wartości w grupie.Saluki lubią przebywać w grupie, razem polować są to psy zgodne.

Atmosfera miasta czy wystaw nie jest ich naturalnym środowiskiem, jeśli saluk od najmłodszych miesiecy nie jest odpowiednio przygotowywany do przebywania w takich warunkach to nie ma się co dziwić że saluk idąc drogą ciągnie na smyczy a na wystawach podkula ogon i trzęsie się z przerazenia.Tak jest jednak z kazdą rasą.Są saluki jakby urodzone do wystawiania, dobrze sie prezentują wykazują cechy przywodcy ale raczej jest to nasza cięzka praca nad psem by potrafił się ładnie pokazać.

Saluki są posłuszne, można je szkolić, są inteligentne, można nauczyć ich wiele ale trzeba od najwczesniejszego okresu bardzo intensywnie z nimi pracować i wtedy mozna osiągnąć dobre rezultaty.Saluki są zapatrzone w swego pana, nie potrafią tylko mówić dlatego cząsto my ludzie nie potrafimy zrozumieć ich zachowań.
Avatar użytkownika
Gabriela
 
Posty: 164
Dołączył(a): niedziela, 25 maja 2008, 06:59

Re: charakter saluki - mity i prawda

Postprzez tulpar » niedziela, 3 sierpnia 2008, 10:12

Gabrysiu, czyli uważasz, że nie ma problemu z charakteropatiami u części saluki spowodowanymi hodowaniem na wygląd od kilku-kilkunastu pokoleń? A u afganów?

[My mieliśmy kiedyś afgana, teraz mamy pierwotki i cała rodzina zgodnie uważa, że problem istnieje. No ale...]
Avatar użytkownika
tulpar
Administrator
 
Posty: 2584
Dołączył(a): sobota, 9 lutego 2008, 21:05

Następna strona

Powrót do Saluki

Kto przeglÄ…da forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 5 gości

cron